سطح لاستيکي با آج هاي معکوس
منظور از آج معکوس، نحوه قرار گيري آج بر روي سطح لاستيک است. درتمام لاستيک ها، آج ها به سمت بيرون برجسته هستند و موجب ايجاد مقاومت غلتشي مي شوند، اما در اين لاستيک ها، شيار آج ها به سمت داخل هستند و بدين صورت موجب ناصاف بودن سطح لاستيک مي شوند. اين لاستيک ها به نسبت لاستيک هاي نيمه صاف مقاومت غلتشي بيشتري دارند اما وقتي در مقام مقايسه با لاستيک هاي آج برجسته قرار مي گيرند، مشاهده مي کنيم که مقاومت غلتشي کمتري دارند. معمولا اين لاستيک ها براي کساني مناسب است که کاربردهاي مختلفي از دوچرخه خود انتظار دارند و مي خواهند دوچرخه سواري بر سطوح هموار و نسبتا ناهموار را تجربه کنند.
سطح لاستيک با آج هاي برجسته
اين لاستيک ها که عموما در دوچرخه هاي کوهستان مورد استفاده قرار مي گيرند، داراي الگوهاي مختلفي هستند که هر کدام عملکرد خاص خود را دارند. براي مثال برجستگي هاي کوچکتر و کوتاهتر، موجب سرعت بيشتر دوچرخه و صرف انرژي کمتر در هنگام رکاب زدن در سطوح سفت مي شوند، اما در زمين هاي نرم، حفظ تعادل مطلوبي نداشته و ليز مي خورند. در نقطه مقابل، برجستگي هاي عميق تر و بزرگتر هستند که در سطوح نرم و گل آلود به علت مقاومت غلتشي بالا، عملکرد مطلوبي دارند. مقاومت غلتشي در واقع عبارتست از مقاومت ناشي از حرکت چرخ بر روي سطح زمين. لاستيک هاي پهن تر با آج هاي بزرگتر، در هنگام حرکت بر روي سطوح نرم و يا گلي، فشار کمتري به سطح وارد کرده و کمتر در سطح مذکور فرو ميروند، بنابراين براي حرکت و چرخش آن ها در اين سطوح، به انرژي کمتري نياز است. اما اين لاستيک ها در سطوح صاف ممکن است موجب پيچ خوردگي شوند.
ساختار لبه لاستيک
منظور از لبه لاستيک در تيوپ دوچرخه ، جاييست که لاستيک بر روي طوقه چرخ سوار مي شود. فشار هواي درون لاستيک موجب مي شود تا لبه هاي لاستيک کاملا بر روي طوقه قرار بگيرند. لبه هاي لاستيک را معمولا در دو نوع تاشو و تانشدني تقسيم مي کنيم. لبه هاي تاشو عموما از مواد انعطاف پذيري مانند کولار، نايلون و يا آراميد ساخته مي شوند. در حاليکه در ساخت لبه هاي تا نشدني معمولا از ترکيباتي نظير استيل استفاده شده که موجب وزن بيشتر لاستيک در مقايسه با لبه هاي تاشو مي شود. لاستيک هايي با لبه هاي تا شو از نظر وزن کمتر و حمل آسانتر معمولا از محبوبيت بيشتري برخوردارند.