تاریخچه و ساختار شیمی لوله پلی اتیلن چگالی بالا

کاربرد مواد پلاستيکي از جمله لوله هاي پلي اتيلن در پروژه هاي مختلف همواره رشد روز افزوني داشته است. اين رشد روزافزون ناشي از پيشرفتهاي گسترده در تاسيسات توليد اين صنايع ميباشد و علاوه بر اين لوله هاي پلي اتيلن در فشارهاي کاري مختلف وجود دارند. لوله هاي پلي اتيلن براي بسياري از کارفرماها و پيمانکاران بسيار خوشايند ميباشد چراکه لوله هاي پلي اتيلن اجراي پروژه را عملي تر و با هزينه کمتر و با زمان اجراي بسيار سريعتر ممکن ميسازد.
در هنگام انتخاب نوع محصول طراحان و پيمانکاران ماده اي را که به لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه باشد و کارايي بلند مدت و مطمئني را ارائه دهد را مد نظر قرار ميدهند. لوله هاي پلي اتيلن ديواره توپر در واقع راه حلي اقتصادي جهت مصارف گوناگون لوله گذاري شامل توزيع گاز طبيعي، اب و فاضلاب شهري، صنعتي، مصارف دريايي، معدن کاري، محل دفن زباله و مصارف کانالهاي ارتباطي و برقي ارائه ميدهند. لوله پلي اتيلن براي مصارف روي سطح زمين، شناور شدن، مدفون در زير خاک، کاربردهاي عدم نياز به بستر سازي در زير خاک و نصبهاي دريايي نيز بسيار کارامد هستند. کاربرد لوله پلي اتيلن چگالي متوسط جهت مصارف توزيع گاز طبيعي از جمله اولين کاربردهاي لوله پلي اتيلن بوده است.
کاربرد لوله هاي پلي اتيلن در:
• انتقال فاضلاب- صنايع
• انتقال گاز
• انتقال شبکه اب
• انتقال سيالات و نفت صنعتي
• زهکشي اب
ويژگي لوله هاي پلي اتيلن
• وزن سبک
• حمل و نقل و بارگيري بسيار ساده، نصب اسان و سهولت در جابه جايي
• مقاوم در برابر اسيدها و قابليت بازسازي
• مقاوم در برابر تکان خوردن
• اتصالات و لوله هاي پلي اتيلن مقاوم با نصب سريع و اسان
در قرن نوزدهم شيميدان الماني Hans von Pechmann رسوب شيميايي در هنگام کار کردن با ترکيبي از متان در اتر مشاهده کرد. در 1900، شيميدانان الماني Eugen Bamberge و Friedrich Tschirne اين ترکيب را بعنوان پلي متيلن شناسايي کردند که اين ترکيب بسيار نزديک به پلي اتيلن بود. سي سال بعد، يک رسوب چگالي بالا توسط يک شيميدان امريکايي خلق شد که از طريق در معرض قرار دادن اتيلن در برابر مقدار زيادي فشار ايجاد شد. شيميدانان انگليسي Eric Fawcett وGibson Reginald که با اتيلن در فشارهاي بالا کار ميکردند، شکل جامدي از پلي اتيلن را در سال 1935 ايجاد کردند. اولين کاربرد تجاري پلي اتيلن در طي جنگ جهاني دوم اتفاق افتاد. ان هم زماني که بريتانيايي ها از ان براي عايق کردن کابلهاي رادارسان استفاده کردند. در 1953 Karl Ziegler و Erhard Holzkamp پلي اتيلن چگالي بالا را اختراع کردند. اين فرايند کاربرد کاتاليزرها و فشار پايين که پايه فرمول و ساختار انواع متنوع ترکيبات پلي اتيلن ميباشد را شامل ميشود. دو سال بعد در 1955، HDPE به صورت لوله توليد شد. به علت اختراع مبتکرانه ي HDPE،Ziegler جايزه نوبل 1963 را براي شيمي دريافت کرد. امروزه مواد پلاستيکي که براي لوله ها مورد استفاده قرار ميگيرد تحت رزينهاي ترموپلاستيک طبقه بندي ميشوند. لوله هاي زهکشي پلاستيکي اتوبانها تقريبا به گروه ترموپلاستيک تعلق دارند (معمولا پلي اتيلن چگالي بالاHDPE PVC, و ABS). لوله هاي پلي اتيلن خواصي چون استحکام، انعطاف پذيري، مقاومت شيميايي و ويژگيهاي الکتريکي غير رسانا را ارائه ميدهد. لوله هاي زهکشي ترموپلاستيک اتوبانها جهت زهکشي اتوبانها از اوايل دهه 1970 مورد استفاده قرار گرفتند. از ان پس رشد روز افزون کاربرد لوله هاي پلي اتيلن براي مصارف زهکشي کشاورزي همواره باعث نصب لوله هاي پلي اتيلن بيشتري شده است. اين لوله ها براي فاضلاب ناشي از طوفانها، زهکشي سيلاب ناشي از طوفانها، زهکشي زمينهاي سراشيبي و کالورتها نيز مورد استفاده قرار ميگيرند.