آب بر روی زمین به‌ طور مداوم در حال حرکت است؛ مرتباً بازیابی می‌شود.
این حرکت، چرخه آب نامیده می‌شود.

وقتی‌که آب زیادی در هوا وجود داشته باشد و هوا نتواند آن‌را در خود نگه‌دارد، بارندگی رخ می‌دهد.
در این حالت باران، برف و یا تگرگ می‌بارد.
این بارش‌ها موجب پر شدن دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها در سطح زمین می‌شوند.

مقداری از آب نیز وارد زمین شده و تا زمانی‌که لازم باشد درون آن ذخیره می‌گردد.
این منطقه ذخیره‌سازی، سفره آبی نامیده می‌شود.
بسیاری از مردم توسط پمپ به‌طور مستقیم آب را از سفره‌های زیرزمینی خارج کرده و برای آشامیدن مورد استفاده قرار می‌دهند.
هنگامی‌که خورشید طلوع می‌کند و آب را گرم می‌نماید، آب به بخار تبدیل می‌شود.
گیاهان، درختان و زمین نیز به اضافه شدن مقدار بخار کمک می‌کنند زیرا آن‌ها نیز آب زیادی از دست می‌دهند.
این پدیده تعرق نامیده می‌شود.
هنگامی‌که بخار موجود در هوا سرد می‌شود، دوباره به مایع تبدیل شده و ابرها تشکیل می‌شوند.
این پدیده تراکم نامیده می‌شود.
این ابرها متراکم شده و دوباره بارندگی شروع می‌شود.