حذف فلزات سنگین با دستگاه تصفیه آب خانگی

سفره های آب زیر زمینی منبع اصلی تأمین آب آشامیدنی در شهرها و روستاها است. آب های زیرزمینی می توانند به وسیله نفوذ فاضلاب های صنعتی، انسانی و کودهای کشاورزی آلوده شوند. یکی از آلودگی های منابع آب زیرزمینی، آلودگی با فلزات سنگین مانند کروم، سرب، جیوه، کادمیوم، آرسنیک و غیره است. که این روزها به علت کاهش سطح آب های زیرزمینی در اثر مصرف بی رویه منابع آبی زیرزمینی، غلظت فلزات سنگین در آب افزایش چشمگیری داشته است. در بعضی مناطق کشور غلظت فلزات سنگین بیش از حد مجاز گزارش شده است.
علت نگرانی از وجود فلزات سنگینی مانند کادمیم، سرب، نیکل، کروم، مس، جیوه و کبالت، افزایش مقدار آنها در منابع آب آشامیدنی است. زیرا این فلزات سنگین در محیط تجمع کرده و وارد زنجیره غذایی شده و در طبیعت پایدار می شوند. بعضی از فلزات سنگین مثل سرب، کادمیم، جیوه، نیکل و کروم حتی در مقدار اندک هم سمی هستند. فلزات سنگین برای سلامت انسان و سایر جانداران بسیار خطرناک هستند و می توانند یکی از عوامل بروز انواع سرطان در نظر گرفته شوند. بنابراین تصفیه آب و حذف آلودگی فلزات سنگین قبل از ورود به منابع آب واجب است. با اینحال در اثر عدم رعایت موازین آلودگی فلزات سنگین در منابع آب آشامیدنی مشاهده می شود.

روش های حذف یون های فلزی از آب
روش های زیادی برای حذف فلزات سنگین از آب وجود دارد. برخی از این روش ها چندان اقتصادی و مؤثر نیستند.

اسمز معکوس (RO)
در این روش با استفاده از غشاهای بسیار ریز و فشاری بیشتر از فشار اسمزی آب، ملکول های آب به صورت انتخابی از درون غشا نفوذ می کنند. این روش برای خالص سازی آب بسیار مؤثر است. یکی از سیستم های به کار برده شده در دستگاه های تصفیه آب خانگی اسمز معکوس است.
با کاربرد دستگاه تصفیه آب خانگی آکوا بست، فلزات سنگین از آب حذف می شوند و آب آشامیدنی سالم و بهداشتی برای مصرف هم وطنان در شهرها و روستاها فراهم می شود. با توجه به تفاوت غلظت فلزات سنگین در آب های زیرزمینی مناطق مختلف و حتی در فصول مختلف، با دستگاه تصفیه آب خانگی فلزات سنگین از آب حذف شده و غلظت آنها به کمتر ازحد مجاز و استاندارد تعیین شده می رسد.

الکترودیالیز
در این روش محلول فاضلاب آبی در مجاورت چندین غشا با خواص کاتیونی و آنیونی در اتصال با پتانسیل الکتریکی، قرار می گیرد. در این حالت آنیون ها به طرف غشای آندی و کاتیون ها (فلزات سنگین) به طرف غشای کاتدی به حرکت در می آیند و جدا می شوند.

اولترافیلتراسیون
در این روش هم از غشاهایی با سوراخ های بزرگتر از غشاهای اسمز معکوس استفاده می شود. فلزات سنگین و سایر مولکول های بزرگ در پشت غشا باقی مانده و آب عاری از فلزات سنگین از غشا عبور می کند. این روش راندمان بالا (حدود 90 درصد) دارد و هزینه اجرای آن پایین است اما مشکل آن تولید لجن است.

تبادل یونی
در این روش مناسب، از رزین های جامد تبادل یونی برای حذف فلزات سنگین از فاضلاب استفاده می شود. فلزات سنگین جذب رزین شده و یونهایی با بار یکسان وارد فاضلاب می شوند. عیب این روش عمر کوتاه رزین به علت آلودگی رزین های پلیمری است.

جذب زیستی
جذب زیستی فرایندی مطلوب و کم هزینه، با عملکرد خوب برای حذف فلزات سنگین از آب است. در این روش از توانایی از طریق فعالیت های متابولیکی غیر مستقیم یا راه های فیزیکوشیمیایی جذب موجودات زنده و میکروارگانیسم هایی مانند جلبکها، کپک ها، باکتریها، مخمرها، اسفنجها و… برای حذف فلزات سنگین از سیستم های آبی و صنعتی استفاده می شود.

رسوب شیمیایی
در این روش یون های فلزی سنگین درون هیدروکسیدهای نامحلول فلزی تبادل می شوند. در این روش معمولاً از رسوب دهنده شیمیایی ارزانی مانند کلسیم موجود در آهک و هیدروکسید کلسیم برای انجام واکنش استفاده می گردد. این روش ساده و کم هزینه است. اما فلزات سنگین به طور کامل حذف نمی شوند و به مقدار زیادی رسوب دهنده نیاز است.