بسياري از دوچرخه سواران ترکيبي از دو الگوي بالا را ترجيح مي دهند. براي مثال يک دوچرخه سوار ممکن است از سيستم روشنايي اي متشکل از يک چراغ دوچرخه با پرتوي گسترده و چند چراغ با پرتوي متمرکز که به صورت جداگانه بر روي کلاه، فرمان و... نصب شده، استفاده کند. تا به وسيله پرتوي نور گسترده کليات مسير را ببيند و براي بررسي جزييات از پرتوهاي متمرکز استفاده کند. همان طور که در بالا ذکر شد، ترکيب چراغ هاي نصب شده بر روي فرمان و کلاه بسيار محبوب است اما بايد اين نکته را به ياد داشته باشيد که چراغ هاي نصب شده بر روي فرمان، ثابت هستند و در موارد خاصي مانند دوچرخه سواري در جاده هايي با پيچ زياد يا در سراشيبي هاي تند، که به طور ناخودآگاه قبل از حرکت فرمان، دوچرخه سوار سر خود را جهت بهتر ديدن جزييات مسير و موانع آن، تکان مي دهد، اين چراغ هاي ثابت کاربرد چنداني ندارند و استفاده از يک چراغ بر روي کلاه، به دوچرخه سوار کمک مي کند تا با حرکت سر خود، مسير مورد نظر را بررسي کند. بنابراين در اين شرايط، اهميت نصب يک چراغ مطمئن بر روي کلاه، به مراتب بيشتر از چراغ ثابت بر روي فرمان است.
يکي از موارد قابل توجه در خريد چراغ براي نصب بر روي کلاه، وزن آن است. چراغ هاي کوچکتر و سبکتر به مراتب بهتر از چراغ هاي بزرگ و سنگين هستند زيرا با اعمال وزن کمتر به کلاه و گردن، دوچرخه سوار را خسته نمي کنند. بسياري از دوچرخه سواران حالت هاي مختلفي از چراغ ها را براي دسترسي به يک ترکيب ايده آل امتحان کرده اند. در نهايت اگرچه قدرت روشنايي چراغ ها از مهمترين معيارهاي انتخاب است، اما نبايد از تاثير رنگ آن غافل شد. ترکيب دو رنگ "سفيد" و "آبي سرد" از بهترين ترکيب هاي موجود و سازگار با چشم است. اما همين ترکيب اگر بيش از حد استاندارد به کار گرفته شود، مي تواند باعث کاهش ديد موثر دوچرخه سوار شود. حتما براي شما هم پيش آمده که به جسمي فلزي که زير نور مستقيم خورشيد قرار دارد، بيشتر از چند ثانيه نگاه نکره ايد. بازتاب پرتوي تابشي از اين طيف رنگي نور، در صورتي که خيلي زياد باشد، بازتابي خيره کننده خواهد بود و اصطلاحا چشم را ميزند، درست مانند بازتاب نور خورشيد از سطوح فلزي. رنگ هاي گرمتر مانند قرمز و زرد در مقايسه با رنگ هاي سرد، کمتر با اين مشکل مواجه هستند و جزييات بيشتري را نشان مي دهند اما قدرت و طول موثر کمتري دارند به اين معنا که فاصله طولي و عرضي کمتري را روشن مي کنند.