تفاوت تلفن معمولی با تلفن سانترال
تلفن دستگاهي ارتباطي است که بدون در نظر داشتن فاصله بين افراد اين ارتباط را امکان پذير مي سازد. دورگو يا تلفن وسيله اي است که از خطوط شهري و امکاناتي که مخابرات براي افراد فراهم مي کنند براي برقراري تماس و ايجاد يک مکالمه استفاده مي کنند.
اين سيستم هاي ارتباطي با حضور بيش از 100 سال و حضوري مستمر باعث اند که عضو جدانشدني هر مجموعه اي باشند. با رشد روز افزون بسترهاي ارتباطي و با جهاني شدن استاندارهاي مخابراتي تلفن و تماس هاي تلفني کاملا آسان و سهل الوصول شده اند. اما بعد از گسترش مجموعه ها و شکل گيري محوعه هاي کاري بزرگ استفاده از اين تلفنها به عنوان دستگاه هايي تنها و مستقل و ديگر امري سخت و بسيار مشکل به حساب مي آيد.
تلفنها در ابتدايي ترين شکل خود وارد بازار باشند که اين تلفنها داراي حداقل امکانات و ظرفيت هاي ممکن بودند و فقط جنبه ارتباطي آن ها به وضوح مشخص بود اما به مرور دستخوش تغييراتي مهم و اساسي شد که اين تغييرات بنيادين سبب پيشرفت هر مجموعه اي شد که از اين سيستم ها استفاده مي کنند. اين تغييرات ابتدا در ظاهر تلفن بود و به مرور زمان شامل تغييرات سخت افزاري و نرم افزاري شدند.
با تشکيل مجموعه هاي کاري بزرگ و کوچک ديگر استفاده از اين تلفنها به راحتي و مانند قبل امکان پذير نبود به همين دليل استفاده از سيستم هايي ارتباطي پيشرفته مانند دستگاه سانترال جايگاهي خاص پيدا کرد. ورود سيستم هاي سانترال رونق خاصي به اين ارتباطات بخشيدند و شکل نويني از اين ارتباطات را ايجاد کردند. سيستم هاي سانترال پاناسونيم در سري هايي خاص طراحي شد که هر کدام از آن ها متناسب و مورد نظر شرکتي خاص بود اما استفاده از سانترال و برقراري تماس نيازمند تلفني است که بتواند اين ارتباط را ممکن سازد که انتخاب اين تلفن متناسب با جايگاه و سمت فرد، کارايي تلفن، نوع نياز هر فرد به تلفن، ميزان استفاده و حجم تماس هاي فرد قابل انتخاب است. سانترال ويژگي هايي خاص دارد که متناسب با هر تلفني که به آن متصل است امکاناتي را به کاربر ارائه مي دهد. در واقع تلفني که به دستگاه سانترال متصل مي شود را تلفن سانترال مي نامند اما با قابليت هايي خاص که فقط در هنگام اتصال به سانترال قابل استفاده هستند.
تلفنهاي معمولي يا تلفنهاي آنالوگ تلفنهايي هستند که از نظر نرم افزاري تک بعدي مي باشند. اين تک بعدي بودن به معناي نوع سيستم انتقال و دريافت اطلاعات است که به صورت صدا و يا صوت است. اين تلفنها ساده ترين وسيله هاي ارتباطي هستند که به راحتي با اتصال خطوط شهري به آن ها قابل استفاده هستند. اما تلفنهاي سانترال به 4 دسته کلي تقسيم بندي مي شوند که به شرح زير هستند: (نصب سانترال)
تلفن سانترال هايبيريد
تلفن سانترال ديجيتال
تلفن سانترال تحت شبکه IP
تلفن سانترال بي سيم دکت
tel
اين 4 سري بيان شده هر کدام داراي ويژگي هاي خاص هستند که قابل استفاده براي کاربر است. البته استفاده از اين تلفنها داراي شرط پيش نياز است که نوع و مدل دستگاه سانترال است. براي توضيح بيشتر بايد اين موضوع را بيان نمود که سري هاي مختلف سانترال هر کدامم از تلفنهايي خاص پشتيباني مي کنند که به کاربر از بين تلفنهاي موجود قدرت انتخاب مي دهد. اين 4 دسته ذکر شده در بالا هر کدام داراي دنيايي خاص با امکاناتي مختلف هستند.
تلفن هيبريد، ديجيتال و تحت شبکه هر سه جزء دسته تلفن روميزي محسوب مي شوند که با داراي شکل ظاهري تقريبا مشابهي ولي گوشي دکت در واقع تلفني بي سيم و همراه است که به کاربر خود اين امکان را مي دهد که مکالمه اي بدون دغدغه را محيط شرکت تجربه کند.
اين تلفنها به غير داشتن ظاهري خاص که در يک نگاه به سرعت قابل تشخيص است. به سرعت قابل تشخيص است در باطن نيز با تلفنهاي معمولي تفاوت هاي زيادي دارند. اولين تفاوت در نوع ارسال و دريافت اطلاعات است و دومين آن وجود کليد هاي ميانبري خاص هم براي برقراري تماس و هم براي انجام تنظيمات خاص بر روي خط داخلي خود است.